به گزارش شبنم ها، تبلیغات انتخاباتی در حالی ادامه دارد که یک حلقه مفقوده در این حوزه وجود دارد. کاندیداها از لزوم توجه به زنان، جوانان، معلمان، دانشجویان و ... سخن می گویند اما از نهاد مهم اجتماعی چون خانواده ها در این میان کمتر حرفی زده می شود. درحالی که خانواده در مهمترین شکل از روابط اجتماعی و کانونی ترین بخش جامعه به حساب می آید.
شاید یکی از دلایل این موضوع وجه پررنگ تبلیغاتی بودن شعارها و وعده های انتخاباتی باشد. هدف گذاری تبلیغاتی عنوان می کند که پرداختن به زنان و جوانان و دانشجویان بیشتر محرک اجتماع برای رای آوری است و نهاد خانواده مبنایی تر است و پرداختن به آن آنچنان که باید شور و هیجان ایجاد نمی کند و نمی تواند مخاطب خاص داشته باشد. مثل اینکه بگوییم چرا کاندیداها از کودکان کمتر صحبت می کنند و بعد پاسخ دهیم که کودکان که حق رای ندارند و جامعه هدف رای دهندگان هستند. این درحالی است که کودکان نیز در این زمینه مهم هستند و بایستی به مشکلات آنها رسیدگی کرد. خصوصا بحث آموزش که این روزها با وجود بیماری کرونا بسیار برای کودکان و والدین چالش برانگیز شده است.
اگر با نگاه کاملا تبلیغاتی بنگریم موضوع کاملا منطقی است اما اگر از لحاظ ساختاری و برنامه محور به آن توجه کنیم نه چندان کار غلطی است بلکه انحراف در حوزه انتخابات است؛ چراکه افراد رای می دهند که وضعیت و سرنوشت آحاد مختلف جامعه به طور اصولی تغییر کند.
اگر هم کاندیداها به مسئله انتخابات و تشکیل دولت با هدف پیشرف جامعه بنگرند قطعا توجه به خانواده مهم است و در کنار دیگر موارد به این موضوع قطعا توجه ویژه ای انجام می دهند.
واقعیت این است که تقویت خانواده در ابعاد مختلف چه اقتصادی و چه فرهنگی و ... باعث رشد جامعه می شود. بنابراین برنامه کاندیداها برای این منظور باید قوی و راهبردی باشد.
این روزها خانواده ها در دو حوزه سلامت و اقتصاد با چالش جدی روبرو هستند و بنابراین برنامه ریزی کاندیداها در این زمینه بسیار مهم است.
اگر چه برخی در قالب وعده هایی مانند بیمه و مستمری زنان خانه دار نقبی به این کانون مهم اجتماعی می زنند اما روش های شعاردهی بیشتر یکطرفه است و جامعیت کافی ندارد و درواقع گروه های دیگر از جمله زنان را در بر می گیرد تا کل خانواده را.
امروز طلاق یکی از آسیب های مهم جامعه است، مساله ای که آمار و ارقام درباره آن هشدار می دهند. بدین جهت است که برنامه ریزی در این روند بسیار حیاتی است. کودکان در این حوزه دچار مشکلات متعددی می شوند و انواع آسیب های اجتماعی حول کودکان طلاق می گردد.
دستکم موضوع ازدواج جوانان مورد توجه بیشتر کاندیداها قرار دارد اما خود نهاد خانواده و ادامه زندگی درکانون خانواده در این حوزه مغفول مانده است. در کشورهای دیگر اما خانواده اهمیت ویژه ای دارد و کاندیداها به این نتیجه رسیده اند که خانواده ها را مورد حمایت قرار دهند تا از آسیب های اجتماعی جلوگیری کرده و از آن بکاهند.
بنابراین روش های تبلیغات انتخاباتی بایستی از صرف تبلیغاتی بودن به سمت برنامه محوری حرکت کند و در این حوزه به خاطر جذابیت های تبلیغاتی از مسائل اصلی کشور باز نماند.
مسئله کاهش جمعیت نیز یکی از چالش های مهم کشور محسوب می شود که جز با تقویت خانواده قابل حل نیست. خانواده مستحکم است که توانایی تربیت و رشد کودکان سالم را در خود دارد.وگرنه وقتی خانواده ها با مشکل روبرو شوند بحث فرزندآوری نیز با مشکلات عدیده ای روبرو می شود و گاها با طلاق است که فرزندآوری نیز از بین می رود. درواقع تداوم خانواده ها احتمالا به تداوم فرزندآوری منجر می شود و در این راستا نسلی تشکیل می شود که خواهر و بردار داشتن را دوباره تجربه کند. بنابراین این روزها خانواده ها نیز بایستی در صدر توجه کاندیداها باشد هر چند دراین زمینه شعار کافی نیست و بایستی برنامه جامع و مدونی برای تقویت نهاد خانواده در درون جامعه ایرانی شکل بگیرد. خانواده اصل اساسی است که افراد جامعه در آن پرورش می یابند و این امکان را به جامعه می دهد که خود را از قبل واکسینه و در برابر مشکلات آب دیده کند.
انتهای پیام/ص