به گزارش شبنم ها، اگر گشتی در تاریخ بزنیم، میبینیم که برپایی مجالس عزاداری برای امام حسین (ع)، جایگاه و اهمیت ویژهای در سبک زندگی مسلمانان و ایرانیان داشته است. باید توجه داشت که «عزادار بودن» با «اقامهی عزا» تفاوت دارد. توصیهی اکید اهلبیت (ع) و بزرگان دینی، بر اقامهی عزا برای آن حضرت است و نه فقط عزادار بودن. در واقع برپا کردن و زنده نگه داشتن هیأتهای عزاداری، خصوصاً در این دوران دلمردگی و هجمههای فرهنگی و اعتقادی، از وظایف اصلی و اصیل ماست.
آنچه مسلم است، این است که با توجه به توصیهها و سیرهی معصومین (ع)، مجالس عزاداری به هیچ وجه نباید تعطیل شود؛ اما با توجه به شرایط خاصی که بیماری کرونا ایجاد کرده، چگونه باید به این وظیفه عمل کنیم؟ مصادیق برپا کردن عزای امام حسین (ع) چیست و از چه روشهایی میتوانیم بهایجاد این شور مذهبی در شهرهایمان کمک کنیم؟
در این یادداشت به چند نمونه از این مصادیق میپردازیم.
۱) مجالس عزا را برپا کنید
بارزترین مصداق اقامهی عزا، تشکیل و تدارک مجالس عزاداری است. اما از آنجایی که بنا بر گفتههای کارشناسان، گردهمایی در مکانهای سربسته و بدون تهویهی مناسب هوا، در انتشار ویروس و ابتلای افراد نقش زیادی دارد،بهتر است هیأتها را در فضای باز برگزار کنیم. صحن حرم امامزادگان، فضای باز مقبرههای شهدا، فضای خالی جلوی ساختمانها،پشتبام و حیاط منازل گزینههای خوبی هستند که با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی، میتوانند مکانی برای برپایی مجالس عزاداری باشند. یک نفر را مسئول ماسک و مواد ضد عفونیکننده قرار دهید تااز کسانی که به مراسم میپیوندند خواهش کند قبل از ورود به جمع عزاداران، دستهایشان را ضدعفونی کنند و اگر ماسک ندارند، به آنها ماسک بدهد.
۲) سبکهای قدیمی عزاداری را زنده کنید
در تهران قدیم، مراسمهای چهارپایهخوانی رواج داشت (امروزه هم در نقاط محدودی اجرا میشود). در این سبک عزاداری، مداح روی چهارپایه و عزاداران در اطراف او، روی زمین مینشینند و مداح در مراسمی کوتاه، روضهی خود را آغاز میکند و به اوج میرساند. اینگونه از مراسم را میتوانید با کمترین هزینه و البته با کمترین خطر (انتشار ویروس) در کوچه و پسکوچهّهای شهرتان برگزار کنید. کافی است به شرکتکنندگان توصیه کنید در فاصلههای تعیینشده بنشینند، حتما ماسک بزنند و در صورت امکان زیرانداز شخصی و کیسهای برای کفش خود به همراه داشته باشند.
لازم نیست این مجالس مثل چهارپایهخوانی بازار تهران، لبریز از جمعیت باشد؛ حتی با چند نفر از همسایگان و هممحلهایهایتان میتوانید مراسم چهارپایهخوانی برگزار کنید.یادتان باشد معصومین و بزرگان ما توصیه کردهاند عزای امام حسین (ع) را برپا کنیم، حتی با دو نفر عزادار.
۳)به در و دیوار خانههایتان پرچم عزا بزنید
چه عزایی بزرگتر از عزای امام حسین (ع)؟ ما عزاداریم و باید این را به زمین و زمان اعلام کنیم. کتیبهها و پرچمهای عزا را به در و دیوار یا تراس خانهتان بیاویزید تا همهی شهر کمکم مشکیپوش شوند و چهرهی شهر از حالت عادی و روزمره تغییر کند. یکی از مصادیق برپایی عزای اباعبدالله (ع)، مشکیپوش شدن و آویختن همین پرچمهاست؛ با این پرچمها شور عزاداری را به شهر ببخشید. میتوانید پرچمهای بیشتری تهیه کنید و به دوستان، بستگان و همسایگان هدیه بدهید تا خانههای آنها هم شمایل عزای محرم را به خود بگیرند.
۴) با پولتان اقامهی عزا کنید
اگر نمیتوانید در فضای باز، روضهی کوچکی با رعایت پروتکلهای بهداشتی برگزار کنید، به هیأتهای محلی و مساجد برای برپایی مراسم، کمک مالی کنید. بسیاری از هیأتها و مساجد، به دلیل محدودیتهای ناشی از ویروس کرونا، به جای توزیع غذای نذری، بستههای مواد غذایی برای اطعام نیازمندان توزیع میکنند. میتوانید با اهدای کمک نقدی در این کار خیر سهیم شوید یا با کمک دوستان و بستگانتان، خودتان بستههای غذایی، تهیه و بین نیازمندان توزیع کنید. زدن برچسبهایی با محتوای دعا برای فرج امام زمان (ع) و دعوت به عزای امام حسین (ع) بر روی این بستهها خالی از لطف نیست.
دعوت ازشاعران و مداحان و پرداخت دیگر هزینههای مربوط به برگزاری مراسمهای عزا نیز به عنوان مصادیق اقامهی عزا، در سیرهی معصومان و بزرگان دینی ما وجود داشته و توصیه شده است.
۵) عزاداری را تجدید کنید
عزاداری هم مثل هر امر دینی و اجتماعی دیگر، آداب خودش را دارد. این آداب را به فرزندان خود بیاموزید تا نسل به نسل منتقل شوند و زنده و پرشور بمانند. هر سال کیفیت عزاداری و تفکر در آن را افزایش بدهید و با انتقال مفاهیم قیام عاشورا به زبان ساده به بچهها، طوری تربیتشان کنید که در این مسیر قدم بردارند.
در روایات آمده که بعضی ائمه (ع) به مداحان زمان خود پولی میدادند و از آنهامیخواستند که هر سال در مکان مشخصی روضهی امام حسین (ع) را بخوانند. شما هم میتوانید با چنین ایدهای، بانی یک روضهی چندساله باشید.
۶) از روضهخوانی سیارغافل نشوید
برای اینکه افرادی که در قرنطینه هستند یا به دلایل دیگر نمیتوانند به هیأتهای متناسب با شرایط کرونا بروند، از توفیق عزاداری بینصیب نمانند، به یک روضهی کوتاه از پشت پنجره و داخل خانه مهمانشان کنید. یک سیستم صوتی قابلحمل در ماشین خود قرار دهید و از یک مداح خواهش کنید در ماشین روضه بخواند. در ساعتهایی که معمولا مردم مشغول استراحت نیستند، در سطح شهر بچرخید تامردم در خانه از فیض عزاداری بهره ببرند.
اگر پیدا کردن مداح و تهیهی سیستم صوتی برایتان مشکل است، از هیأتها و مساجد کمک بگیرید یا هزینهی این کار را بپردازید تا به نیابت از شما تدارکش را ببینند.
7) هیأتهای مجازی و آنلاین را فراموش نکنید
برگزاری هیأت آنلاین با حضور مجازی دوستان و بستگان، با کمی ارفاق،شبیه همان روضههای خانگی است؛ پس هیأت آنلاین برگزار کنید و در ساعت مشخصی برای عزاداری دور هم جمع شوید.
در سایت «هیأت آنلاین» به نشانی heyatonline.irنیز میتوانید به صورت زنده و آنلاین در هیأتهای مذهبی سراسر کشور شرکت کنید یا با مداحیهای آرشیوی همراه شوید. در این سایت، میتوانید حرمهای شریف امیرالمؤمنین (ع)، امام حسین (ع)، امام رضا (ع)، حضرت ابوالفضل (ع) و حضرت عبدالعظیم (ع) را نیز به صورت زنده زیارت کنید.
ترافیک استفاده از محتوای این سایت، برایتان رایگان محاسبه میشود.
انتهای پیام/
دیدگاه شما