به گزارش شبنم ها به نقل از سیمرغ ؛بسیاری از والدین از دست فرزندان کـوچـک‌شـان در عـذاب‌انـد زیـرا ایـن فـرزنـدان بـه طـور مرتب ریخت‌وپاش می‌کنند و تمایلی هم برای جمع‌وجور کردن آن ندارند. نام‌گذاری زلزله برای ایـن کودکان چندان بی‌ربط نیست اما راه‌هایی برای مطیع کردن این قبیل فرزندان نیز در فضای خانه وجود دارد.
فرزندان خردسال هر چه‌قدر وسایل بـیـشـتــــــــری بــــــــرای بــــــــازی کــــــــردن در اطـراف‌شـان بـاشد، سرگرم‌تر می‌شوند و بیشتر لذت می‌برند بنابراین آنها هرگز فـکــر نـمــی‌کـنـنــد ایــن وســایـل را بـه هـم ریـخـته‌اند و بعد از مدتی خانه‌تان شبیه بازارشام می‌شود و شما همیشه در حال غر زدن سر کودک هستید که وسایلی را کـه ریـخـتـه اسـت، جـمـع‌وجور کند و یا ایـنکه خودتان آنها را جمع می‌کنید. در ایــن صــورت شـمــا بــاز هـم مـسـوولـیـت دیگری را که بر عهده فرد دیگری بوده، پـذیـرفـته‌اید و از همه بدتر اینکه کودک مـی‌فـهـمـد کسی هست که پشت‌سرش چیزهایی را که به هم ریخته، جمع کند.
فـرامـوش نـکـنـیـم کـه هـر فردی در خانه مـســوول ریـخــت‌وپــاش خـودش اسـت بنابراین به کودک خود اهمیت مراقبت از وســـایـــل و گـــذاشــتــن آنـهــا در مـحــل مـخـصـوص‌شـان را یـاد دهـیـد. او با پیدا کردن سریع وسایلش و غروری که این مـــرتــب بــودن بــه او مــی‌دهــد، در واقــع خودش جایزه‌اش را گرفته است. گاهی هــم لازم اســت کــه شـمــا خـیـلــی جـدی بگویید: <این خانه باید این طور باشه که هـمـه مـا خـودمـون وسـایـلـمـون را جـمـع کـنـیـم> و اگـر چنین اتفاقی روی نداد، از روش‌های زیر استفاده کنید.
● برنامه‌ریزی قبلی
مـرتـب بـودن بـاعـث صرفه‌جویی در وقت و جلوگیری از درگیری می‌شود و بـــه شــمـــا اجـــازه مـــی‌دهـــد کـــه مــحـیــط اطـراف‌تـان را کـنـتـرل کـنـیـد بـنـابـرایـن با صرف کمی وقت طوری محیط اطراف کـودک را تـغـیـیـر دهـیـد کـه رعـایـت نظم برایش آسان‌تر شود.
▪ بـرای نگهداری لوازم کودک، مـکـان‌هـایی را تعیین کنید. به او بگویید هـمـان‌طـور کـه او خانه‌ای برای زندگی کـردن دارد، هـمـه اشیا و لوازمش هم به خانه احــتــیـاج دارند. محل‌های جداگانه‌ای را بـرای اسـبـاب‌بـازی‌هـا، لوازم ورزشی و لوازم هنری کودک‌تان تـعیین کنید. جعبه‌های کفش می‌توانند برای نگهداری اشیای کوچک‌تر به کار روند و می‌توان از جعبه جواهرات برای نـگهداری اشیای با ارزش استفاده کرد. برای اشیای بزرگ‌تر، طاقچه، کابینت یا کـمـــــد مـــنـــــاســـــب‌تــــر از جــعــبــــه‌هــــای اسـبـاب‌بـازی بـزرگ هـسـتـند که در آنها اسباب‌بازی‌ها به هم ریخته می‌شوند و می‌شکنند. سطل‌های پلاستیکی، محل مــنـــاســبــی بــرای اسـبــاب‌بــازی‌هــای بــا قـطـعــات فـراوان هـسـتـنـد. بـه یـاد داشـتـه بـاشـیـم کـه هـر تـصـمـیمی درباره وسایل می‌گیریم، هدفمان باید این باشد که هر چیز جای معینی داشته باشد.
▪ محل اشیا را طوری قرار دهید که در دسـتـــرس کـــودک بـــاشــد. اتــاق را از چشم کودک نگاه کنید و مطمئن شوید که طاقچه‌ها، کابینیت‌ها، جارختی‌ها و طبقه‌های کمد طوری قرار گرفته است کــه کـودک مـی‌تـوانـد بـه آسـانـی بـه آنـهـا دسترسی پیدا کند
▪ به محل وسایل برچسب بزنید. مـحـل هـر چـیـز را بـا بـرچـسـب، حروف چسبان و یا حتی عکس مشخص کنید. بـه ایـن ترتیب کودک یکی از فایده‌های حروف الفبا را نیز یاد خواهد گرفت.
● آموزش را فراموش نکنید
بـــرای کــودکان‌تان الگـوی عملی بـاشید. شما خودتان باید مرتب و منظم بـاشید و بر کار فرزندان‌تان نیز نظارت کنید. کـودکانی کـه هرگز در عمرشان مرتب نبوده‌اند، نمی‌تـوانند در یک چشم بر هم زدن همه جا را مرتب کنند. هـمـچـنـیـن آنـهـا نـمـی‌دانـنـد کـه چـه باید بکنند. تـمام کودکان، بزرگ و یا کوچک، بـاید بدانند که انتظارات شما دقیقا چــه هـستند. آیـا اتـاق فـقـط باید جـلـوی چشم شما تمیز باشد و یا اینکه حـتـی پـشت درهای بـسـته هم باید اتاق تـمـیزی داشته باشند؟ به خاطر بسپاریم که کودک به تدریج یاد می‌گیرد که شما چـه مـی‌خـواهید و بنابراین شما باید در انتظارات‌تان واقع‌بین باشید.
▪ آماده باشید که گاهی به کودک کـمـک کـنـید. حتی مرتب‌‌ترین کودکان نـیز برای جمع کردن اسباب‌بازی‌هایی کـه دارای قطعات متعدد هستند، نیاز به کـمــک دارنــد تــا قـطعات گم نشوند. بنابراین در ابتدا کودکان را وادار کنید که قـطـعـات بیـشتری از اسـباب‌بازی را با کمک شما سوار کنند. در نهایت آنان به تنهایی قادر به انجام این کار می‌شوند و احـساس غرور خاصی از این کار خواهند داشت.
▪ در کودک عادت ایجاد کنید. کودک خود را تشویق کنید که وسایلش را بــلافاصله بـعـد از بـازی جـمـع کند. دربـاره کـودکان نوپا مـی‌توانید چنـین کنید: یـکـی شـما بـردارید، یکی کودک بـــردارد و هـنگامــی کــه جمع کـردن و بــرداشتن از روی زمـین را یـاد گرفت، هدف بعدی این است که به او یاد بدهید آنها را کجا بگذارد. اگر این آموزش را از ابـتـدای زنـدگـی کودک آغاز کنید، او به ایـن نـتـیـجه خواهد رسید که این کار در بازی کردن یا کار کردن، طبیعی است.
● مهربان و قاطع
هـنگامـی که می‌خواهید کودک‌تان وسایلش را جمع‌وجور کند، به روشنی و با کلمات ساده به او بگویید که دقیقا چه کاری را باید انجام دهد. بـه طـور مثال بـه دخترتان بـگـویـیـد: <لـطفا تمام اسـباب‌بازی‌ها را جمع کن و آنـهـا را مرتب داخل طــبــقــــه مخصوص اسـباب‌بازی‌ها بگذار.> بـه یاد داشته بـاشیم کـه باید با لحن مهربان اما قاطع این کلمات را ادا کنیم. اگر کودک پاسخ نـداد، درخـواسـت خـودتـان را پنج ثانیه بـعـد دوبـاره تـکـرار کـنـیـد. اگـر مــی‌دانـیـد هـر دو‌‌بـار را شـنـیـده اسـت و هنوز واکنش نشان نمی‌دهد، پیامدهای کارش را گوشزد کنید.
● پیامدهای کار کودک
برای اینکه دستورات شما معنی‌دار باشند، کودک باید بداند که اگر او کاری را کــه شـمــا خـواسـتـه‌ایـد انـجـام نـدهـد، جای بحث ندارد. شما آن کار را به جای او انـجـام نـخـواهـیـد داد و او پـیـامـدهای کـارش را بـلافـاصـلـه خـواهـد دیـد. ایـن پیامدها می‌تواند به صورت محرومیت مـوقـت، گـرفـتن دست کودک و مجبور کردن او به انجام کارها باشد. همچنین اگــر بــه خــانــه آمــدیـد و مـتـوجـه شـدیـد کـودک وسـایـلش را جمع نکرده است، به او به تدریج بفهمانید که هر چیز را که تـا انـتـهـای روز جـمع نکند، برای مدتی مثلا یک هفته مال شما خواهد شد. این وســـایـــل را تـــا مـــدت مـعـیــن در جـعـبــه مــخـصــوص یــا هـمــان جـعـبــه جــریـمــه بـگـذاریـد و اطـمـیـنـان حـاصـل کـنـیـد که کـودک مـی‌دانـد کـه اگـر این کار دوباره اتفاق بیفتد، دوباره جریمه خواهد شد.
● تشویق فرزند
تـشـویـق در این‌باره نیز مفید خواهد بـود. هـمـیـشـه هـنگامی که رفتار کودک خـوب اسـت، او را تـحـسـین کنید. به او بـگـویـیـد کـه چـقـدر خـوشـحـال هستید که او وسایلش را جمع می‌کند. بار دیگر که او به تنهایی این کار را انجام داد به او بگویید که چه کار بزرگی انجام داده اسـت. وقـتـی کـودک بـعـد از ایـنـکه وســایـلــش را مـرتـب کـرد، تـوانـسـت بـه راحتی چیزی را که به دنبالش می‌گردد پیدا کند، او را تشویق کنید. به طور مثال بـگــویـیــد: <آفـریـن کـه بـدون ایـنـکـه مـن بـگـــویـــم، وســـایــلـــت را جــمــع کــردی. جـایـزه‌ات ایـنـه کـه حـالا بـیـایـی بـسـتـنی بخوری.>
● پیشگیری کنید
بـا اسـتـفـاده از تـخـیـل خود، احساس مــرتــب بــودن را در کــودکــان تـحــریـک کنید. با استفاده از یک زمان‌سنج از کودک خـــود بــخــواهـیــد کــه <رکــورد جـهــانــی جمع‌وجور کردن> را بشکند یا از کودک خـود بخواهید که شما را غافلگیر کند. به او بگویید برای پنج دقیقه اتاق را ترک می‌کنید و می‌خواهید ببینید پس از پنج دقـیـقه مانند جادوگرها به سرعت تمام اسباب‌بازی‌ها سر جای خود هستند یا نـه؟ شـیـوه دیـگـری که می‌توانید در این راه بـه کـار گـیـریـد، اسـتـفـاده از بازرسی اســــت. وانــمــــود کــنــیـــد کـــه کـــارآگـــاه مـشـهـوری هـسـتـیـد و بـه دنـبال وسایلی مـی‌گـردیـد کـه سـرجـایـشـان نـیـسـتند. یا ایـنـکــه نـقــش بــازرسـی را بـاز کـنـیـد کـه مــی‌خــواهـد بـدانـد جـای صـحـیـح اشـیـا کـجـاسـت. هـمـچـنـیـن اگـر کـودک شـمـا دوســت دارد هـر بـار کـه بـازی مـی‌کـنـد همه اسباب‌بازی‌هایش را با هم بیرون بـیـاورد، بـه او بـگـویـیـد کـه قوانین تغییر کرده‌اند و از این به بعد اگر می‌خواهد یــــک اســبــــاب‌بــــازی را بــــردارد بــــایــــد اسباببازی قبلی را سرجایش بگذارد. این روش زمانی که چند کودک در یک اتـاق بـازی مـی‌کـنـند نیز موثر است. هر کـودکـی کـه یـک اسباببازی را بردارد بـایـد اسـبـاب‌بـازی قـبـلـی را سـرجـایـش بـگـذارد و در انـتهای بازی نیز آنها را به مـحـــل قــبــلــی‌شــان بــازگــردانــد.
.شـیــوه دیـگــری کــه مــی‌تـوانـیـد بـه کـار گـیـریـد <مبادله پایاپای> است. این روش به ویژه درباره کودکان خردسال مفید است. هر از چـنــد گـاه، اسـبـاب‌بـازی‌هـایـی را کـه کــودک بــه تـازگـی بـا آنـهـا بـازی نـکـرده اســت، جـمــع کـنـیــد و آنـهـا را در مـحـل مـخصوص بگذارید و وانمود کنید این یـک مـغـازه مـبـادلـه پـایـاپـای اسـت. به او بگویید هر هفته پس از آنکه وسایلش را جـمـع کـرد مـی‌تـوانـد یـک اسـباب‌بازی بـدهد و یک اسباببازی بگیرد. به این تــرتـیــب اسـبــاب‌بــازی جــدیــد بــرایـش تازگی نیز خواهد داشت.
منبع : سیمرغ
نسخه مناسب چاپ
دیدگاه شما