3. فروردين 1394 - 19:26   |   کد مطلب: 5295
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانى که آن‌ها را برگزیده اى، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان، از تو مى خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشى.
دعاى حضرت زهرا(س) در حق شیعیان چه بود؟

به گزارش شبنم ها ، چهل حدیث از حضرت فاطمه زهرا(س) را در ادامه می خوانید.

۱٫ ره آورد خلوص در عبادت

قالت فاطمه الزهراء سلام الله علیها: من أصعد إلى الله خالص عبادته، أهبط الله عزوجل إلیه أفضل مصلحته.

فرمود: کسى که عبادت خالص خود را به خداوند متعال تقدیم مى کند (و فقط براى رضاى او عمل مى کند﴾ خداوند نیز بهترین مصلحت خود را بر او نازل مى کند.

تحف العقول ص۹۶ى

۲٫ مرگ محبان شهادت است

عَنْ فَاطِمَهُ بِنْتَ مذوسَى بْن ر جَعْفَر (ع)… عَنْ فَاطِمَهَ بِنْت ِرَسُول ِاللّهِ صَلَّى اللّه عَلَیه ِوَ آلِهِ وِ سَلَّمَ ، قالَتْ (سلام الله علیها):

قَالَ رَسُولُ اللّه ِصَلَّى اللّه ِعَلَیه ِوَ آلِه ِوَ سَلَّمَ : «ألا مَنْ ماتَ عَلى حُبِّ آل ِمُحَمَّد ماتَ شَهِیداً.

فاطمه معصومه(س)،از دختر امام صادق (ع) روایتى نقل مى کند که سلسله سندش به حضرت فاطمه زهرا (س) مى‌رسد که آن حضرت مى‌فرماید: حضرت رسول اکرم (ص) فرمود: «آگاه باشید! هرکس با محبّت آل محمّد ازدنیا برود شهید از دنیا رفته است.»

عوالم العلوم، ج ٢١، ص ٣۵٣

۳٫ دوستدار على (ع﴾ سعادتمند است

قالَتْ (سلام الله علیها): ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فى حیاته و بعد موته.

فرمود: همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقى کسى است که امام علی(ع) را در دوران زندگى و پس از مرگش دوست داشته باشد.

شرح نهج البلاغه ج ۲، ص ۴۴۹ مجمع الزّوائد: ج ۹، ص ۱۳۲

۴٫ معرفى خاندان پیامبر (ص)

قالَتْ (سلام الله علیها): نحن وسیلته فى خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فى غیبه و نحن ورثه أنبیائه

فرمود: ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه نیکى ها، ما دلیل‌هاى روشن خداییم و وارث پیامران الهى.

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ ج‌ ۱۶ ، ص‌ ۲۱۱)

۵٫ ثواب قرائت سوره‌هاى قرآن حدیث

قالَتْ (سلام الله علیها): قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعى فى السموات و الارض، ساکن الفردوس

فرمود: تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده مى شوند.

(کنزالعمال ، ج‌ ۱ ، ص۵۸۲)

۶٫ بهترین و ارزشمندترین کسان

قالَتْ (سلام الله علیها): خیارکم الینکم مناکبه و اکرمهم لنسائهم

فرمود: بهترین شما کسى است که در برخورد با مردم نرم‌تر و مهربان‌تر باشد و ارزشمندترین مردم کسانى هستند که با همسرانشان مهربان و بخشنده اند.

(دلال الامامه ص۷۶ و کنزالعمال ، ج‌ ۷، ص۲۲۵)

۷٫ خداوند در دنیا براى مؤمنین سه چیز پسندید

قالَتْ (سلام الله علیها): حبب الى من دنیاکم ثلاث: تلاوه کتاب الله و النظر فى وجه رسول و الانفاق فى سبیل الله

فرمود: از دنیاى شما سه چیز محبوب من است:

۱- تلاوت قرآن

۲- نگاه به چهره رسول خدا

۳- انفاق در راه خدا .

(وقایع الایام خیابانى، جلد صیام، ص۲۹۵)

۸ . ره آورد‌هاى اطاعت و امامت اهل بیت (ع﴾

قالَتْ (سلام الله علیها): فجعل الله…اطاعتنا نظاما للمله و امامتنا أمانا للفرقه

فرمود: خدا اطاعت و پیروى از ما اهل بیت را سبب برقرارى نظم اجتماعى در امت اسلامى و امامت و رهبرى ما را عامل وحدت و در امان ماندن از تفرقه‌ها قرار داده است.

(بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۱۵۸)

۹٫ ره آورده‌هاى ایمان و نماز

قالَتْ (سلام الله علیها): فجعل الله الایمان تطهیرا لکم من الشرک ، و الصلاه تنزیها لکم عن الکبر .

فرمود: خداى تعالى ایمان را براى پاکیزگى از شرک قرار داد ، و نماز را براى دورى از تکبر و خودخواهى.

(احتجاج طبرسى،ج۱،ص۲۵۸)

۱۰٫ امام مانند کعبه است

قالَتْ (سلام الله علیها): مَثَلُ الإمام مَثل الکَعبه إذ تُؤتى وَ لا تَأتى

از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) روایت شده که رسول خدا فرمودند: امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوى آنها بیاید.

(بحار الانوار ، ج ۳۶ ، ص ۳۵۳)

۱۱٫ ره آوردهاى جهاد و صبر

قالَتْ (سلام الله علیها): جعل الله … الجهاد عز للإسلام، و الصبر معونه على استیجاب الأجر

فرمود: خداوند جهاد را موجب عزت و هیبت اسلام، و صبر را وسیله استحقاق و شایستگى پاداش حق تعالى قرار داد.

(احتجاج طبرسى، ج ۱، ص ۲۵۸)

۱۲٫ ره آوردهاى ایمان و عدل

قالَتْ (سلام الله علیها): فَفَرَضَ اللّه‏ُ الایمانَ تَطهیرا مِنَ الشِّرکِ… وَ العَدلَ تَسکینا لِلقُلوبِ .

فرمود: خداوند ایمان را براى پاکى از شرک… و عدل و داد را براى آرامش دل‏ها واجب نمود.

(من لایحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۶۸)

۱۳٫ داور فرشتگان

عن عَبْدُ اللّهِ بْنِ مَسْعُود، فالَ: أتَیتُ فاطِمَهَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیها، فَقُلْتُ: أینَ بَعْلُکِ؟ فَقالَتْ (علیها السلام): عَرَجَ بِهِ جِبْرئیلُ إلَى السَّماءِ، فَقُلْتُ: فیما ذا؟ فَقالَتْ: إنَّ نَفَراً مِنَ الْمَلائِکَهِ تَشاجَرُوا فى شَیىء، فَسَألُوا حَکَماً مِنَ الاْدَمِیینَ، فَأَوْحىَ اللّهُ إلَیهِمْ أنْ تَتَخَیرُوا، فَاخْتارُوا عَلى بْنِ أبى طالِب (علیه السلام).

عبد اللّه بن مسعود گوید: روزى بر فاطمه زهراء(علیها السلام)وارد شدم و عرضه داشتم: همسرت کجا است؟ فرمود: همراه جبرائیل به آسمان عروج نموده است، گفتم: براى چه موضوعى؟ فرمود: بین عدّه اى از ملائکه الهى مشاجره اى شده است؛ و تقاضا کرده اند یک نفر از آدم‌ها بین ایشان حکم و قضاوت نماید؛ و خداوند به ملائکه وحى فرستاد: خودتان یک نفر را انتخاب نمائید؛ و آن‌ها هم حضرت علىّ بن ابى طالب (علیه السلام) را برگزیدند.

اختصاص شیخ مفید: ص ۲۱۳، س ۷، بحارالأنوار: ج ۳۷، ص ۱۵۰، ح ۱۵٫

۱۴٫ معرفى امام على علیه السلام

قالَتْ (علیها السلام): وَهُوَ الإمامُ الرَبّانى، وَالْهَیکَلُ النُّورانى، قُطْبُ الأقْطابِ، وَسُلالَهُ الاْطْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَهُ دائِرَهِ الإمامَهِ.

فرمود: حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در تعریف امام علىّ (علیه السلام) فرمود: او پیشوائى الهى و ربّانى است، تجسّم نور و روشنائى است، مرکز توجّه تمامى موجودات و عارفان است، فرزندى پاک از خانواده پاکان مى باشد، گوینده اى حقّ گو و هدایتگر است، او مرکز و محور امامت و رهبریت است.

ریاحین الشّریعه: ج ۱، ص ۹۳٫

۱۵٫ محمد(ص) و علی(ع) پدران امت

فرمود: قالَتْ (علیها السلام): أبَوا هِذِهِ الاْمَّهِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىٌّ، یقْیمانِ أَودَّهُمْ، وَ ینْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ یبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.

فرمود: حضرت محمّد (صلى الله علیه وآله) و علىّ (علیه السلام)، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن‌ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت‌هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.

تفسیر الإمام العسکرى (علیه السلام): ص ۳۳۰، ح ۱۹۱،

۱۶٫دعاى حضرت در حق شیعیان

قالَتْ (سلام الله علیها): إلهى وَ سَیدى، أسْئَلُکَ بِالَّذینَ اصْطَفَیتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَى فى مُفارِقَتى أَنْ تَغْفِرَ لِعُصاهِ شیعَتى، وَشیعَهِ ذُرّیتَى.

فرمود: خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانى که آن‌ها را برگزیده اى، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان، از تو مى خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشى. (کوکب الدّرىّ: ج ۱، ص ۲۵۴٫)

۱۷٫شیعه کیست؟

قالَتْ (سلام الله علیها): شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أهْلِ الْجَنَّهِ وَکُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالى اَوْلیائِنا وَ مُعادى أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.

فرمود: شیعیان و پیروان ما، و همچنین دوستداران اولیاء ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند، نیز آن‌هائى که با قلب و زبان تسلیم ما هستند بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.

بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۱۵۵، س ۲۰، ضمن ح ۱۱٫

۱۸٫ اگر بیگناهان مبتلا نمى شدند نفرین مى کردم

قالَتْ (سلام الله علیها): وَاللّهِ یابْنَ الْخَطّابِ لَوْلا أنّى أکْرَهُ أنْ یصیبَ الْبَلاءُ مَنْ لا ذَنْبَ لَهُ، لَعَلِمْتَ أنّى سَأُقْسِمُ عَلَى اللّهِ ثُمَّ أجِدُهُ سَریعَ الاْجابَهِ.

فرمود: اى پسر خطّاب! سوگند به خداوند، اگر ناپسند نمى داشتم که عذاب الهى بر بى گناهى، نازل گردد؛ متوجّه مى شدى که خدا را قسم مى دادم و نفرین مى کردم. و مى دیدى چگونه دعایم سریع مستجاب مى گردید.

اصول کافى: ج ۱، ص ۴۶۰، بیت الأحزان: ص ۱۰۴، بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۲۵۰، ح ۳۰

۱۹٫ هرگز با تو سخن نخواهم گفت

قالَتْ (سلام الله علیها): وَاللّهِ! لا کَلَّمْتُکَ أبَداً، وَاللّهِ! لاَدْعُوَنَّ اللّهَ عَلَیکَ فى کُلِّ صَلوه.

فرمود: پس از ماجراى هجوم به خانه حضرت، خطاب به ابوبکر کرد و فرمود: به خدا سوگند، دیگر با تو سخن نخواهم گفت، سوگند به خدا، در هر نمازى تو را نفرین خواهم کرد.

صحیح مسلم: ج ۲، ص ۷۲، صحیح بخارى: ج ۶، ص ۱۷۶٫

۲۰٫ بعد از یادآورى حدیث من اسخط فاطمه فقد اسخطنى فرمود

قالَتْ (سلام الله علیها): إنّى أُشْهِدُ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ، أنَّکُما اَسْخَطْتُمانى، وَ ما رَضیتُمانى، وَ لَئِنْ لَقیتُ النَبِى لأشْکُوَنَّکُما إلَیهِ.

فرمود: هنگامى که ابوبکر و عمر به ملاقات حضرت آمدند فرمود: خدا و ملائکه را گواه مى گیرم که شما مرا خشمناک کرده و آزرده اید، و مرا راضى نکردید، و چنانچه رسول خدا را ملاقات کنم شکایت شما دو نفر را خواهم کرد.

بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۳۰۳، صحیح مسلم: ج ۲، ص ۷۲، بخارى: ج ۵، ص ۵٫

۲۱٫ عهدشکنان برمن نماز نگزارند

قالَتْ (سلام الله علیها): لا تُصَلّى عَلَى اُمَّهٌ نَقَضَتْ عَهْدَ اللّهِ وَ عَهْدَ أبى رَسُولِ اللّهِ فى أمیر الْمُؤمنینَ عَلى، وَ ظَلَمُوا لى حَقىّ، وَ أخَذُوا إرْثى، وَ خَرقُوا صَحیفَتى اللّتى کَتَبها لى أبى بِمُلْکِ فَدَک.

فرمود: افرادى که عهد خدا و پیامبر خدا را درباره امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام) شکستند، و در حقّ من ظلم کرده و ارثیه ام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت به فدک پاره کردند، نباید بر جنازه من نماز بگذارند.

بیت الأحزان: ص ۱۱۳، کشف الغمّه: ج ۲، ص ۴۹۴٫

۲۲٫ بعد از غدیر عذرى نمانده است

قالَتْ (سلام الله علیها): إلَیکُمْ عَنّى، فَلا عُذْرَ بَعْدَ غَدیرِکُمْ، وَ الاَْمْرُ بعد تقْصیرکُمْ، هَلْ تَرَکَ أبى یوْمَ غَدیرِ خُمّ لاِحَد عُذْراٌ.

فرمود: خطاب به مهاجرین و انصار کرد و فرمود: از من دور شوید و مرا به حال خود رها کنید، با آن همه بى تفاوتى و سهل انگارى‌هایتان، عذرى براى شما باقى نمانده است. آیا پدرم در روز غدیر خم براى کسى جاى عذرى باقى گذاشت؟

خصال: ج ۱، ص ۱۷۳، احتجاج: ج ۱، ص ۱۴۶٫

۲۳٫ ره آورد‌هاى ایمان و نماز و زکات و صیام و حج

قالَتْ (سلام الله علیها): جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاهَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاهَ تَزْکِیهً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِى الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ .

فرمود: خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را براى طهارت از شرک و نجات از گمراهى‌ها و شقاوت‌ها قرار داد. و نماز را براى خضوع و فروتنى و پاکى از هر نوع تکبر، مقرّر نمود. و زکات (و خمس) را براى تزکیه نفس و توسعه روزى تعیین نمود. و روزه را براى استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را براى استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

ریاحین الشّریعه: ج ۱، ص ۳۱۲، فاطمه الزّهراء (س) ص ۳۶۰، خطبه آنحضرت. احتجاج طبرسى، ج ۱٫

۲۴٫ من اولین کسى هستم که به پدرم رسول الله (ص) ملحق مى شوم

قالَتْ (سلام الله علیها): یا أبَا الْحَسَنِ! إنَّ رَسُولَ اللّهِ (صلى الله علیه وآله وسلم) عَهِدَ إلَىَّ وَ حَدَّثَنى أنّى اَوَّلُ أهْلِهِ لُحُوقاً بِهِ وَ لا بُدَّ مِنْهُ، فَاصْبِرْ لاِمْرِاللّهِ تَعالى وَ ارْضَ بِقَضائِهِ.

فرمود: اى ابا الحسن! (همسرم ) ، همانا رسول خدا با من عهد بست و اظهار نمود: من اوّل کسى هستم از اهل بیتش که به او ملحق مى شوم و چاره اى از آن نیست، پس تو صبر نما و به قضا و مقدّرات الهى خوشنود باش.

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۲۰۰، ح ۳۰٫

۲۵٫ ره آورد سه روز سلام بر آن حضرت و پدر بزرگوارش (ص)

قالَتْ (سلام الله علیها): مَنْ سَلَّمَ عَلَیهِ اَوْ عَلَى ثَلاثَهَ أیام أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَنَّهَ، قُلْتُ لَها: فى حَیاتِهِ وَ حَیاتِکِ؟ قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا.

فرمود: هر که بر پدرم ـ رسول خدا ـ و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند. راوى گوید: عرضه داشتم: آیا در زمان حیات و زنده بودن؟ فرمود: چه در زمان حیات ما باشد؛ و یا پس از مرگ.

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۱۸۵، ح ۱۷٫

۲۶٫ على علیه السلام به وظیفه الهى عمل کرد

قالَتْ (سلام الله علیها): ما صَنَعَ أبُو الْحَسَنِ إلاّ ما کانَ ینْبَغى لَهُ، وَ لَقَدْ صَنَعُوا ما اللّهُ حَسیبُهُمْ وَ طالِبُهُمْ.

فرمود: آنچه را امام علىّ (علیه السلام) ـ نسبت به دفن رسول خدا و جریان بیعت ـ انجام داد، وظیفه الهى او بوده است، و آنچه را دیگران انجام دادند خداوند آن‌ها را محاسبه و مجازات مى نماید.

الإمامه والسّیاسه: ص ۳۰، بحارالأنوار: ج ۲۸، ص ۳۵۵، ح ۶۹٫

۲۷٫ جه چیزى براى بانوان بهتر است

قالَتْ (سلام الله علیها): خَیرٌ لِلِنّساءِ أنْ لا یرَینَ الرِّجالَ وَ لا یراهُنَّ الرِّجالُ.

فرمود: بهترین چیز براى حفظ شخصیت زن آن است که مردى را نبیند و نیز مورد مشاهده مردان قرار نگیرد.

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۵۴، ح ۴۸٫

۲۸٫ یاعلى مرا فراموش مکن

قالَتْ (سلام الله علیها): أوُصیکَ یا أبَا الْحَسنِ أنْ لا تَنْسانى، وَ تَزُورَنى بَعْدَ مَماتى.

فرمود: ضمن وصیتى به همسرش اظهار داشت: مرا پس از مرگم فراموش نکن؛ و به زیارت و دیدار من ـ بر سر قبرم ـ بیا.

زهره الرّیاض ـ کوکب الدّرى: ج ۱، ص ۲۵۳٫

۲۹٫ برجستگى اندام زنان حتى در حین تشییع جنازه نباید دیده شود

قالَتْ (سلام الله علیها): إنّى قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما یصْنَعُ بِالنِّساءِ، إنّهُ یطْرَحُ عَلىَ الْمَرْئَهِ الثَّوبَ فَیصِفُها لِمَنْ رَأى، فَلا تَحْمِلینى عَلى سَریر ظاهِر، اُسْتُرینى، سَتَرَکِ اللّهُ مِنَ النّارِ.

فرمود: در آخرین روزهاى عمر پر برکتش ضمن وصیتى به اسماء فرمود: من بسیار زشت و زننده مى دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اى روى بدنش تشییع مى کنند. و افرادى اندام و حجم بدن او را مشاهده کرده و براى دیگران تعریف مى نمایند. مرا بر تخت ـ و بلانکاردى ـ که اطرافش پوشیده نیست و مانع مشاهده دیگران نباشد قرار مده ـ بلکه مرا با پوشش کامل تشییع کن ـ ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نماید.

تهذیب الأحکام: ج۱، ص ۴۲۹، کشف الغمّه: ج ۲، ص ۶۷، بحار:ج ۴۳، ص ۱۸۹،ح ۱۹٫

۳۰٫ حجاب حتى در برابر مرد نابینا

قالَتْ (سلام الله علیها): … إنْ لَمْ یکُنْ یرانى فَإنّى أراهُ، وَ هُوَ یشُمُّ الریح.

فرمود: مرد نابینائى وارد منزل شد و حضرت زهراء (علیها السلام)پنهان گشت، وقتى رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) علّت آن را جویا شد؟ در پاسخ پدر اظهار داشت: اگر آن نابینا مرا نمى بیند، من او را مى بینم، دیگر آن که مرد، حسّاس است و بوى زن را استشمام مى کند.

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۹۱، ح ۱۶، إحقاق الحقّ: ج ۱۰، ص ۲۵۸٫

۳۱٫ ترک دنیا و مخالفت با غاصبان

قالَتْ (سلام الله علیها): أصْبَحْتُ وَ اللهِ! عاتِقَهً لِدُنْیاکُمْ، قالِیهً لِرِجالِکُمْ.

فرمود: بعد از جریان غصب فدک و احتجاج حضرت، بعضى از زنان مهاجر و انصار به منزل حضرت آمدند و احوال وى را جویا شدند، حضرت در پاسخ فرمود: به خداوند سوگند، دنیا را آزاد کردم و هیچ علاقه اى به آن ندارم، همچنین دشمن و مخالف مردان شما خواهم بود.

دلائل الإمامه: ص ۱۲۸، ح ۳۸، معانى الأخبار: ص ۳۵۵، ح ۲٫

۳۲٫ شیعه اهل بیت کیست؟

قالَتْ (سلام الله علیها): إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناکَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.

فرمود: اگر آنچه را که ما (اهل بیت عصمت و طهارت) دستور داده ایم عمل کنى و از آنچه نهى کرده ایم خوددارى نمائى، تو از شیعیان ما هستى وگرنه، خیر.

تفسیر الإمام العسکرى (علیه السلام): ص ۳۲۰، ح ۱۹۱٫

۳۳٫ وصیت به على در مورد ازدواج مجدد

قالَتْ (سلام الله علیها): أُوصیکَ اَوّلاً أنْ تَتَزَوَّجَ بَعْدى بِإبْنَهِ اُخْتى أمامَهَ، فَإنَّها تَکُونُ لِوُلْدى مِثْلى، فَإنَّ الرِّجالَ لابُدَّ لَهُمْ مِنَ النِّساءِ.

فرمود: در آخرین لحظات عمرش به همسر خود چنین سفارش نمود: پس از من با دختر خواهرم أمامه ازدواج نما، چون که او نسبت به فرزندانم مانند خودم دلسوز و متدین است. همانا مردان در هر حال، نیازمند به زن مى باشند.

بحارالأنوار: ج ۴۳، ص ۱۹۲، ح ۲۰، أعیان الشّیعه: ج ۱، ص ۳۲۱٫

۳۴٫ خدمت به مادر و ره آورد آن

قالَتْ (سلام الله علیها): الْزَمْ عجْلَها فَإنَّ الْجَنَّهَ تَحْتَ أقْدامِها و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّهَ.

فرمود: همیشه در خدمت مادر و پاى‌بند او باش، چون بهشت زیر پاى مادران است؛ و نتیجه آن نعمت‌هاى بهشتى خواهد بود.

کنزل العمّال: ج ۱۶، ص ۴۶۲، ح ۴۵۴۴۳٫

۳۵٫ روزه چگونه باید باشد؟

قالَتْ (سلام الله علیها): ما یصَنَعُ الصّائِمُ بِصِیامِهِ إذا لَمْ یصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ.

فرمود: روزه دارى که زبان و گوش و چشم و دیگر اعضاء و جوارح خود را کنترل ننماید هیچ سودى از روزه خود نمى برد.

مستدرک الوسائل: ج ۷، ص ۳۳۶، ح ۲، بحارالأنوار: ج ۹۳، ص ۲۹۴، ح ۲۵٫

۳۶٫ خوشرویى و ره آورد آن

قالَتْ (سلام الله علیها): اَلْبُشْرى فى وَجْهِ الْمُؤْمِنِ یوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّهَ، وَ بُشْرى فى وَجْهِ الْمُعانِدِ یقى صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ.

فرمود: تبسّم و شادمانى در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتیجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ایمنى از عذاب خواهد بود.

تفسیر الإمام العسکرى (ع) ص ۳۵۴، ح ۲۴۳، مستدرک الوسائل: ج ۱۲، ص ۲۶۲، بحار: ج ۷۲، ص ۴۰۱، ح ۴۳٫

۳۷٫ دست شستن بعد از غذا

قالَتْ (سلام الله علیها): لا یلُومَنَّ امْرُءٌ إلاّ نَفْسَهُ، یبیتُ وَ فى یدِهِ ریحُ غَمَر.

فرمود: کسى که بعد از خوردن غذا، دست‌هاى خود را نشوید دست‌هایش آلوده باشد، ـ چنانچه ناراحتى برایش بوجود آید ـ کسى جز خودش را سرزنش نکند.

کنزل العمّال: ج ۱۵، ص ۲۴۲، ح ۴۰۷۵۹٫

۳۸٫ بهترین موقع دعا در روز جمعه

قالَتْ (سلام الله علیها): اصْعَدْ عَلَى السَّطْحِ، فَإنْ رَأیتَ نِصْفَ عَینِ الشَّمْسِ قَدْ تَدَلّى لِلْغُرُوبِ فَأعْلِمْنى حَتّى أدْعُو.

فرمود: روز جمعه نزدیک غروب آفتاب به غلام خود مى فرمود: بالاى پشت بام برو، هر موقع نصف خورشید غروب کرد مرا خبر کن تا براى خود ـ و دیگران ـ دعا کنم.

دلائل الإمامه: ص ۷۱، س ۱۶، معانى الأخبار: ص ۳۹۹، ضمن ح ۹٫

۳۹٫ خداوند گناهان را مى بخشد(جز شرک و حق مردم)

قالَتْ (سلام الله علیها): إنَّ اللّهَ یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً وَلایبالى.

فرمود: همانا خداوند متعال تمامى گناهان بندگانش را مى آمرزد و از کسى باکى نخواهد داشت.

تفسیر التّبیان: ج ۹، ص ۳۷، س ۱۶٫

۴۰٫ حق مرد بر مرکب و منزل

قالَتْ (سلام الله علیها): الرَّجُلُ اُحَقُّ بِصَدْرِ دابَّتِهِ، وَ صَدْرِ فِراشِهِ، وَالصَّلاهِ فى مَنْزِلِهِ إلاَّ الاْمامَ یجْتَمِعُ النّاسُ عَلَیهِ.

فرمود: هر شخصى نسبت به مرکب سوارى، و فرش منزل خود و برگزارى نماز در آن از دیگرى در أُلویت است، مگر آن که دیگرى امام جماعت باشد و مردم بخواهند با او نماز جماعت را إقامه نمایند.

مجمع الزّوائد: ج ۸ ، ص ۱۰۸ ، مسند فاطمه: ص ۳۳ و ۵۲٫

۴۱٫ نگرانى از وضع مردم در روز قیامت

قالَتْ (سلام الله علیها): یا أبَه، ذَکَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراهً یوْمَ الْقیامَهِ، وا سَوْأتاهُ یوْمَئِذ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.

فرمود: اظهار داشت: اى پدر، من به یاد روز قیامت افتادم که مردم چگونه در پیشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ایستاد ـ و فریاد رسى ندارد، جز اعمال و علاقه نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) .

کشف الغمّه: ج ۲، ص ۵۷، بحار الأنوار: ج ۸ ، ص ۵۳، ح ۶۲٫

۴۲٫ شفاعت از گنهکاران امت

قالَتْ (سلام الله علیها): إذا حُشِرْتُ یوْمَ الْقِیامَهِ، أشْفَعُ عُصاهَ أُمَّهِ النَّبىَّ

فرمود: هنگامى که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)، را شفاعت مى نمایم.

إحقاق الحقّ: ج ۱۹، ص ۱۲۹٫

۴۳٫ تلاوت قرآن و دعا براى میت

قالَتْ (سلام الله علیها): فَأکْثِرْ مِنْ تِلاوَهِ الْقُرآنِ، وَالدُّعاءِ، فَإنَّها ساعَهٌ یحْتاجُ الْمَیتُ فیها إلى أُنْسِ الاْحْیاءِ.

فرمود: ضمن وصیتى به امام علىّ (علیه السلام) اظهار نمود: پس از آن که مرا دفن کردى، برایم قرآن را بسیار تلاوت نما، و برایم دعا کن، چون که میت در چنان موقعیتى بیش از هر چیز نیازمند به اُنس با زندگان مى باشد.

بحارالأنوار: ج ۷۹، ص ۲۷، ضمن ح ۱۳٫

۴۴٫ زنان نباید مردان را به مشقت وادارند

قالَتْ (سلام الله علیها): یا أبَا الحَسَن، إنّى لأسْتَحى مِنْ إلهى أنْ أکَلِّفَ نَفْسَکَ ما لا تَقْدِرُ عَلَیهِ.

فرمود: خطاب به همسرش امیرالمؤمنین علىّ (علیه السلام) کرد و اظهار نمود: من از خداى خود شرم دارم که از تو چیزى را در خواست نمایم و تو توان تهیه آنرا نداشته باشى.

أمالى شیخ طوسى : ج ۲، ص ۲۲۸٫

۴۵٫ عاقبت قاتلان فرزندان پیامبر (ص)

قالَتْ (سلام الله علیها): خابَتْ أُمَّهٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِیها.

فرمود: رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهى که فرزند پیامبر خود را به قتل رسانند.

مدینه المعاجز: ج ۳، ص ۴۳۰٫

۴۶٫ ره آورد‌هاى اجتناب از گناهان کبیره

قالَتْ (سلام الله علیها): … وَ النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزیهاً عَنِ الرِّجْسِ، وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَهِ، وَ تَرْکَ السِّرْقَهِ ایجاباً لِلْعِّفَهِ.

فرمود: خداوند متعال منع و نهى از شرابخوارى را جهت پاکى جامعه از زشتى‌ها و جنایت‌ها؛ و دورى از تهمت‌ها و نسبت‌هاى ناروا را مانع از غضب و نفرین قرار داد؛ و دزدى نکردن، موجب پاکى جامعه و پاکدامنى افراد مى گردد.

ریاحین الشّریعه: ج ۱، ص ۳۱۲، فاطمه الزهراء (س﴾ ص ۳۶۰، خطبه معروف. احتجاج طبرسى ج۱٫

۴۷٫ علل حرمت شرک

قالَتْ(علیها السلام): وَ حَرَّمَ – اللّه – الشِّرْکَ إخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِیهِ، فَاتَّقُوا اللّه حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُّنَ إلاّ وَ أنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ أطیعُوا اللّه فیما أمَرَکُمْ بِهِ، وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إنَّما یخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ.

فرمود: خداوند سبحان شرک را (در امور مختلف) حرام گرداند تا آن که همگان تن به ربوبیت او در دهند و به سعادت نائل آیند؛ پس آن طورى که شایسته است باید تقواى الهى داشته باشید و کارى کنید تا با اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید. بنابر این باید اطاعت و پیروى کنید از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهى کرده است، زیرا که تنها علماء و دانشمندان (اهل معرفت) از خداى سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.

ریاحین الشّریعه: ج ۱، ص ۳۱۲، فاطمه الزهراء (س﴾ ص ۳۶۰، خطبه معروف. احتجاج طبرسى ج۱٫

۴۸٫ ره آوردهاى فرمانبردارى از عترت نبى (ص)

قالَتْ (سلام الله علیها): أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَکُوا الْحَقَّ عَلى أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَهَ نَبیه، لَمّا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّى یقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَینِ(علیه السلام).

فرمود: به خدا سوگند، اگر حقّ ـ یعنى خلافت و امامت ـ را به اهلش سپرده بودند؛ و از عترت و اهل بیت پیامبر صلوات اللّه علیهم پیروى و متابعت کرده بودند حتّى دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا ـ و دین ـ اختلاف نمى کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شایسته یکى پس از دیگرى منتقل مى گردید و در نهایت تحویل قائم آل محمّد ( عجّل اللّه فرجه الشّریف ، و صلوات اللّه علیهم اجمعین) مى گردید که او نهمین فرزند از حسین (علیه السلام) مى باشد.

الإمامه والتبصره: ص ۱، بحارالأنوار: ج ۳۶، ص ۳۵۲، ح ۲۲۴٫

۴۹٫ آداب دوازده‌گانه سفره

قالَتْ (سلام الله علیها): فى المائده اثنتا عشره خصله یجب على کل مسلم ان یعرفھا اربع فیھا فرض؛ و اربع فیھا سُنَّه و اربع فیھا تأدیب: فامّا الفرض فالمعرفه و الرضا والتسمیه و الشکر؛ و اما السنه فالوضو ء قبل الطعام و الجلوس على الجانب الایسر و الاکل بثلاث اصابع و لعق الاصابع؛ فامّا التأدیب فاکل بما یلیک و تصغیر اللقمہ و المضغ الشدید وقله النظر فى وجوہ الناس.

فرمود: آداب سفره دوازده چیز است که واجب است هر مسلمانى آن را بداند. چهار چیز آن واجب است؛ چهار چیز مستحب است و چهار چیز نشانه مراعات ادب است: اما واجبات سفره عبارتند از: معرفت خدا، رضاى الهى، شکر پروردگار و قرائت بسم الله الرحمن الرحیم قبل از شروع غذا۔ مستحبات سفره عبارتند از وضوء قبل از غذا، نشستن بر طرف چپ (و گذاشتن سنگینى بدن بر سمت چپ)، لقمه با سه انگشت برداشتن و لیسیدن انگشتان، و اما چهار چیزى که رعایت ادب مقتضى آن است عبارتند از: آنچه در برابرت گذاشته شود بخور، لقمه‌هاى کوچک بردار، غذا را خوب بجو و به چهره دیگران (هم سفره‌ها) کمتر نگاه کن (و به آنها خیره نشو).

*تحف العقول ص ۹۶۲

 

منبع: تبیان

دیدگاه شما

آخرین اخبار