به گزارش شبنم ها به نقل از بانو : موضوعي که مطرح است اين است که عروس خانم در طول زندگي دلش بخواهد مهريه اش را به هر دليلي ببخشد. بخشيدن مهريه را ه و روش و نکات خودش را دارد ،که در ادامه آنها را مرور مي کنيم. بخشيدن مهريه توسط عروس خانم به آقاي داماد اولا اينکه تا قبل از ثبت عقد امکان بخشش مهريه وجود ندارد.بنابراين اگر قبل از عقد دست نوشته اي مبني بر بخشيدن مهريه خود به همسرتان داده ايد، فاقد اعتبار است. نکته دوم اينکه اصلا نياز نيست به دادگاه مراجعه کنيد مثلا شما روي يک کاغذ مي نويسد من مهريه خودم را به همسرم بخشيدم و بعد امضا و اثر انگشت مي زنيد، اين خودش يک مدرک به حساب مي آيد. با اين حال داماد براي محکم کاري بهتر است راهي دفترخانه اسناد رسمي شود و اين کار را ثبت کند. اين اقدام همان اقرارنامه ثبتي است و بعد از ثبت?نامهايبهدفتر ثبت ازدواج که قبلا آنجا ازدواجتان ثبت شده نوشته شده تا آنها هم در دفتر خود ثبت کنند و در عقدنامه نوشته شود. اما اين راه کمي درد سر دارد و اگر واقعا عروس خانم قصد دارد که مهريه اش را ببخشد، بهتر است با آقاي داماد راهي دفتر اسناد رسمي شود و اين کار را قانوني کند. محضردار اعتراف همسر براي بخشش مهريه را در قالب «اقرارنامه ثبتي» تنظيم مي کند؛ البته کار به همين جا ختم نمي شود، زيرا براي محکم کاري بايد نامه اي از آنجا براي دفترخانه رسمي ازدواج- که عقد در آن مکان ثبت شده - برده شود تا در آنجا مفاد نامه در «صفحه ملاحظات» عقدنامه ثبت شود.. عروس خانم بدون اجازه پدر هرگز مهريه خود را نبخشيد! بهتر است اگر قصد بخشيدن مهريه خود را دارين بدون اجازه پدرتان اين کار را انجام ندهيد. در اين راستا دفاتر اسناد رسمي در صورت اجازه پدر عروس خانم مهريه را به شوهر مي بخشند و آن را ثبت مي کنند. مي دانيم که طبق ماده 1082 قانون مدني شما از زماني که عقد کرديد و هنوز مُهر ازدواجتان خشک نشده است، مالک مهرتان مي شويد و مي توانيد هر دخل و تصرفي که خواستيد در آن داشته باشيد، اما اذن پدر در اين مورد خاص لازم است هر چند اين موضوع نه جنبه قانوني دارد و نه جنبه شرعي، اما دفاتر اسناد رسمي به دليل اينکه گاهي اين بخشش مهريه از روي اجبار يا از روي احساسات آني رخ مي دهد، اين شرط را براي اين موضوع مي گذارند که يک شرط لازم نيست،اما از بروز مشکلات بعدي پيشگيري مي کند. عروس خانم عزيز مراقب باشيد با ثواب کردن ،کباب نشويد! اذن پدر در اين مورد خاص لازم است هر چند اين موضوع نه جنبه قانوني دارد و نه جنبه شرعي، اما دفاتر اسناد رسمي به دليل اينکه گاهي اين بخشش مهريه از روي اجبار يا از روي احساسات آني رخ مي دهد، اين شرط را براي اين موضوع مي گذارند که يک شرط لازم نيست،اما از بروز مشکلات بعدي پيشگيري مي کند. گاهي ممکن است خانمي با بخشيدن مهريه اش، خود را دچار دردسر بزرگي کند. به عنوان مثال دختري در دوره عقد مهريه اش را مي بخشد و بعد از عروسي به هر دليلي تمايلي به ادامه زندگي با همسرش ندارد و تقاضاي طلاق مي کند! در اين ميان چون زن خواهان طلاق است که در قانون به آن «طلاق خلع» مي گويند، زن بايد معادل مهريه يا مبلغي کمتر يا بيشتر از آن را به داماد پرداخت کند. به اين ترتيب زن براي رهايي از زندگي اي که تمايلي به آن ندارد نه تنها مهريه اي نمي گيرد، بلکه بايد رقمي را نيز براي جدايي به مرد بپردازد. پس قبل از بذل و بخشش، کمي بيشتر تامل کنيد. گاهي زن و مرد در زندگي آنقدر دچار اختلاف مي شوند که زن مي گويد «مهرم حلال جونم آزاد!» اما يک سوال اگر عروس خانم مهرش را ببخشد آيا واقعا طلاق به سرعت انجام شده و کار تمام است؟ اتفاقا کاملا در اشتباه هستيد. اصلا معلوم نيست بعد از بخشش مهريه مرد حاضر به طلاق همسر شود، يا زمان عده دوباره رجوع نکند! براي اين که در اين حوزه مشکلي ايجاد نشود، شرع و قانون راه آن را پيش بيني کرده است. بد نيست بدانيد که طلاق «خلع» و «مبارات» دقيقا همين هدف شما را به طور کامل و بدون ضرر و خطر تامين مي کند. در اين نوع طلاق، زن و شوهر توافق مي کنند در عوض مهريه يا کمتر يا بيشتر از آن از يکديگر جدا شوند. در اين روش ديگر شوهر حق رجوع ندارد و به اين ترتيب زن با بخشيدن مالي معادل مهريه، يا بيشتر و کمتر از آن به شوهر، او را راضي به طلاق مي کند. البته اگر اين بيزاري از ادامه زندگي دو طرفه باشد، اما زن تقاضاي طلاق بدهد باز هم بايد مهريه اش را ببخشد تا اين طلاق که مبارات نام دارد، جاري شود. آيا بعد از بخشيدن مهريه امکان گرفتن آن وجود دارد؟ اگر بعد از بخشيدن مهريه خود پشيمان شده ايد بايد بدانيد چند فرض در اين مورد وجود دارد که بايد به آن دقت کرد. 1. اگر زن به مرد بگويد که وي تکليفي براي پرداخت مهريه ندارد، مرد ديگر اين تکليف را نخواهد داشت. 2. تصور کنيد زن مهريه را به مرد ببخشد (هبه کند)، بايد اين لفظ را بگويد که «من مهر خود را به تو بخشيدم». در اين حالت، تکليف مرد در پرداخت مهريه به طور کامل از بين نمي رود، زيرا زن مي تواند تحت شرايطي از اين هبه برگردد و مهريه خود را مطالبه کند. البته اين مسئله مشروط بر اين است که زن، طي قرارداد ديگري، اين حق را از خود نگرفته باشد، وگرنه راه ديگري وجود ندارد.