23. مهر 1399 - 7:38   |   کد مطلب: 23829
23 مهرماه روز «عصای سفید» و متعلق به روشندلان است، این قشر علاوه بر مشکلات و موانع از نبود قوانین جامع نیز رنج می‌برند اما این کمی و کاستی‌ها سد راه آنها نشده و با توانمندی و خودباوری پله‌های ترقی را طی را می‌کنند.

به گزارش شبنم ها به نقل از فارس یک روز در سال آن هم 23 مهرماه به نام روز «عصای سفید» به نابینایان تعلق دارد، عصای سفید نیز همان عصایی است که موانع را می‌سنجد تا روشندلان خیابان‌ها و کوچه‌ها را طی کنند. خیابان‌ها و کوچه‌هایی که معمولاً برای معلولان مناسب‌سازی نشده و این موضوع سال‌های متمادی مطرح شده است اما تنها در روز «عصای سفید» همگان به یاد آن می‌افتند. 

مشکلات روشندلان تنها نامناسب بودن معابر نیست، آن‌ها از نبود قوانینی جامع برای این قشر نیز گلایه دارند. با این وجود بسیاری از آنها خود را باور کرده و پله‌های ترقی را یکی پس از دیگری پیموده‌اند، به همین بهانه به سراغ روشندلان رفته و با دو تن از آنها همکلام می‌شویم.

«هما خانجانی»، مسوول بخش نابینایان کتابخانه مرکزی همدان 28 ساله و نابینایی مادرزاد است، او پس از گذراندن دوره ابتدایی در مدرسه استثنایی نهاوند و به دلیل نبود مدارس تخصصی به مدارس عادی پای می‌گذارد و تا پایان دوره کارشناسی ارشد با افراد عادی به تحصیل می‌پردازد و همواره جزو شاگردان ممتاز بوده و حافظ کل قران کریم است.

کسب بیش از 100 رتبه برتر مسابقات قرآنی

وی با بیان اینکه فعالیت‌های قرآنی، فرهنگی و ادبی را دنبال می‌کنم و شعر هم می‌گویم گفت: تاکنون بیش از 100 رتبه برتر در حوزه حفظ و قرائت قرآن کریم در رده‌های مختلف استانی و ملی کسب کرده‌ام.

این بانوی روشندل بیان کرد: در حال حاضر فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی ارشد در رشته ادبیات عرب از دانشگاه رازی کرمانشاه هستم.

وی با بیان اینکه به دلیل عدم اطلاعات لازم از سهمیه‌های ویژه نابینایان در کنکور استفاده نکردم افزود: بنابراین بدون اعمال سهمیه و مانند دیگر دانش آموزان کنکور داده و وارد دانشگاه شدم.

خانجانی با اشاره به اینکه در شهر کرمانشاه خوابگاه گرفته و دوران دانشجویی را آغاز کردم گفت: پس از چند بار که با خانواده و دوستان مسیر دانشگاه تا خوابگاه را طی کردم، به طور مستقل از خانه راهی ترمینال و شهر کرمانشاه و بدون کمک به دانشگاه می‌رفتم.

خانواده‌ام الگویی برای چگونگی رفتار با نابینایان بودند

وی با بیان اینکه بزرگترین نعمت زندگی‌ام خانواده خوب و فرهنگی است ادامه داد:  خانواده‌ام الگویی برای چگونگی رفتار با نابینایان بودند و به من آموختن استقلال یک نابینا چگونه تعریف می‌شود.

مسوول بخش نابینایان کتابخانه مرکزی همدان در پاسخ به این سؤال که دنیای تاریک را چگونه تصور می‌کنید تصریح کرد: دنیای من تاریک نیست چراکه تاریک زمانی برای من قابل فهم است که ضد آن یعنی روشنی را دیده باشم وقتی رنگ‌ها قابل فهم است که متضاد آن‌ها درک کرده باشیم.

وی با بیان اینکه دنیای تاریک برای افرادی قابل فهم است که بینایی داشتند و امروز از این نعمت محروم هستند تأکید کرد: من دنیا را به آن روشنی که خودم از نور درک کردم، می‌بینم.

به واسطه اشیا رنگ‌ها را درک می‌کنم

خانجانی در ادامه درباره تصورش از رنگ‌ها خاطرنشان کرد: به واسطه اشیا رنگ‌ها را درک می‌کنم به عنوان مثال سبز را با برگ‌های تازه و زبر درختان، سفید را با برف، سیاه را با زبری زغال و نارنجی را با پرتقال یا نارنگی می‌شناسم.

در میان مصاحبه تلفن بانوی روشندل به صدا درآمد و او پاسخ داد، پس از پایان مکالمه ‌پرسیدم آیا برای نابینایان تلفن ویژه‌ای طراحی شده است؟ که گفت: گوشی تلفن همراه من مانند همه گوشی‌های اندروید معمولی است، در واقع از خصوصیات همان گوشی استفاده می‌کنم به طوری که برنامه‌ای به نام «تاک بک» در آن فعال و برنامه «ای اس تیک» نصب می‌شود تا هر نابینایی از امکانات گوشی بهره‌مند شود.

وی درباره موضوع پایان نامه‌اش افزود: «بررسی تطبیقی مضامین حکمی در نهج البلاغه» و «مثنوی معنوی مولوی» عنوان پایان نامه است و به دلیل علاقه‌ام به قرآن و نهج‌البلاغه آن را دنبال کردم.

از خواندن شعر و نهج‌البلاغه بسیار لذت می‌برم/ ارادت ویژه‌ای به رهبر دارم

این بانوی روشندل با بیان اینکه از خواندن شعر و نهج‌البلاغه بسیار لذت می‌برم اظهار کرد: به دنبال کار درون‌رشته‌ای نبودم بلکه به دنبال عناوینی رفتم که برای عامه مردم جالب توجه باشد.

وی که پایان‌نامه‌اش را به مقام معظم رهبری تقدیم کرده است گفت: من ارادت ویژه‌ای به مقام معظم رهبری دارم و همواره از زمانی که شروع به حفظ قرآن کردم، آرزو داشتم به دیدار ایشان رفته و رهبر انقلاب را از نزدیک درک کنم.

خانجانی با اشاره به اینکه بسیار برایم مهم است که ایشان را ببینم ادامه داد: شعرهایی برای حضرت آقا در زمان‌های خاص سروده‌ام.

وی با بیان اینکه این کار با توافق خانواده بود افزود: خانواده و به ویژه خواهرم بسیار برای من زحمت کشیدند اما همگان از ارادت من به مقام معظم رهبری مطلع هستند و با این کار موافق بودند.

این بانوی روشندل همدانی با بیان اینکه علاقه مقام معظم رهبری به شعر و تعمق و تسلط ایشان به نهج‌البلاغه نیز دلیل دیگر این اقدام بود تصریح کرد: تنها به دلیل ارادت به مقام معظم رهبری این اقدام را انجام دادم.

مشتاقانه فعالیت‌های قرآنی را آغاز کردم/ با شنیدن تلاوت قرآن در تلویزیون علاقمند شدم

وی با اشاره به اینکه از سن 9 سالگی فعالیت‌های قرآنی را مشتاقانه آغاز کردم بیان کرد: شنیدن تلاوت قرآن قبل از اذان از تلویزیون دلیل علاقمندی‌ام بود، خانواده‌ام این مسأله را با مدرسه‌ مطرح کردند و پس از آن تلاوت قرآن در مدرسه بر عهده من گذاشته شد.

خانجانی با بیان اینکه به تشویق مادرم به مسابقات قرآنی ورود کردم ادامه داد: مادرم علاوه بر تأکید به درس خواندن مشوق فعالیت‌های قرآنی‌ام بود که در نهایت در این عرصه ورود کرده و از زمان دبیرستان به حفظ قرآن پرداختم.

بریل هویت یک نابیناست/ نابینا نباید با وجود کتاب صوتی از آموختن سواد سرباز بزند

وی با تأکید بر اینکه عینک دودی به چشم نمی‌زند ادامه داد: افراد زیادی به من گفتند عینک بزنم تا برخی متوجه نابینایی‌ام نشوند البته برای من این مسأله‌ مهم نیست چراکه من اصل نابینایی خود را پذیرفتم و نمی‌خواهم با یک عینک برای دیگران ابهام ایجاد کنم.

این بانوی روشندل با بیان اینکه بریل هویت یک نابیناست و نابینا نباید با وجود کتاب صوتی از آموختن سواد سرباز بزند تأکید کرد: قرآن دلیل بسیاری از معجزات در زندگی من بوده و در سخت‌ترین شرایط زندگی همراه من بوده است.

زوج نابینایی که سال‌هاست زندگی می‌کنند به هیچ سد راهی

«احمد زارعی و زهرا سیاره‌ای» زوج نابینایی هستند که 38 سال پیش با یکدیگر ازدواج کرده و حاصل این  ازدواج دو فرزند سالم است که امروز دخترشان  تشکیل خانواده داده و پسرشان هنوز مجرد است.

زارعی با تأکید بر اینکه در 11 سالگی نابینا و بعد از 30 سال خدمت به عنوان تلفنچی اداره راه و ترابری بازنشسته شدم اظهار کرد: سال 1362 با همسرم ازدواج کردم ایشان نیز از حدود سه سالگی نابینا شده است.

هنگام بازنشستگی بیش از 3 هزار و 600 شماره تلفن در حافظه داشتم 

وی با بیان اینکه مشکلات احتمالی زندگی را پذیرفتیم افزود: در این مسیر سدی وجود نداشت که زندگی مشترکمان را مختل کند.

این روشندل همدانی به توانمندی روشندلان و معلولان اشاره کرد و گفت: هنگام بازنشستگی بیش از 3 هزار و 600 شماره تلفن در حافظه داشتم بنابراین اگر خداوند «ببندد ز حکمت دری ز رحمت گشاید در دیگری»  

وی با اشاره به اداره امور زندگی بیان کرد: امور روزمره زندگی مثل خرید و موارد مشابه بر عهده خودم و خانه‎داری بر عهده همسرم است و مانند افراد معمول گاهی در روند زندگی دچار مشکل می‌شویم.

زارعی با اشاره به اینکه افراد عادی و غیرمعلول نیز با مشکلاتی مواجه هستند تصریح کرد: خداوند معلولان را توانمند آفریده و آن خلل و نقص عضو را در جای دیگر جبران می‌کند.

 اوقات فراغت خود را در انجمن‌های ادبی همدان می‌گذرانم

وی که به امور ادبی و هنری نیز علاقمند است درباره گذران دوران بازنشستگی خاطرنشان کرد: اوقات فراغت خود را در انجمن‌های ادبی همدان می‌گذرانم و به کتابخانه مرکزی برای مطالعه نیز مراجعه می‌کنم.

این روشندل با اشاره به اینکه در انجمن‌های ادبی باباطاهر، بوعلی و... حضور دارم تأکید کرد: در تمام سال‌های بازنشستگی  در کنار اعضای این انجمن‌ها حضوری فعال داشتم.

وی در ادامه به درد و دل درباره مشکلات معلولان پرداخت و ادامه داد: نارسایی‌های بسیاری برای معلولان به ویژه نابینایان وجود دارد که این قشر را با مشکلات بسیاری مواجه کرده و سخنان مسؤولان نیز تنها در حد شعار باقی مانده است.

زارعی با بیان اینکه قانون جامعی برای معلولان وجود ندارد گفت: سردرگمی و بلاتکلیفی برای مددجویان بهزیستی ایجاد شده و بهزیستی نتوانسته  معلولان را راضی نیز نگاه دارد.

مسوولان شعار ندهند

وی خاطرنشان کرد: از مسؤولان می‌خواهم که از شعارزدگی خارج شوند و به قشر معلول و ضعیف جامعه بیش از پیش توجه کنند چرا که انتظار نمی‌رود  این مشکلات در کشوری چون ایران وجود داشته باشد .

این روشندل با بیان اینکه تجهیزات خاص نابینایان و حتی معلولان ویلچری به خوبی توزیع نمی‌شود بیان کرد: مسؤولان دلسوزانه ورود نمی‌کنند و مدیریت ضعیف اعمال می‌شود و اگر نه نباید مشکلی در این حوزه وجود داشته باشد.

انتهای پیام/

دیدگاه شما

آخرین اخبار